Stichting Oink, ofwel Artvark Saxophone Quartet, is opgericht in 2005 en stelt de ontwikkeling van de klankkleur, en het oprekken daarvan, centraal. De instelling is gevestigd in standplaats Rotterdam. De artistieke leiding wordt gevormd door de vier saxofonisten die het collectief vormen: Rolf Delfos en Bart Wirtz (alt), Mete Erker (tenor) en Peter Broekhuizen (bariton). De zakelijke leiding is sinds de oprichting van Stichting Oink in 2009 in handen van Peter Broekhuizen en in oktober 2015 werd de organisatie uitgebreid met Sandra Gevaert, die zich richt op management en organisatie.

Onderdeel van de missie van Artvark is het spelen van overwegend eigen originele composities en arrangementen, geschreven door alle vier de leden en altijd uit het hoofd gespeeld. De ontwikkeling van Artvark berust volgens de aanvraag op twee pijlers: ASQ Only en ASQ Plus. Bij ASQ Only is sprake van ‘soloactiviteiten’ door het kwartet, op basis van een continue speelpraktijk. In het kader van ASQ Plus gaat Artvark samenwerkingen aan met uiteenlopende kunstdisciplines, in toenemende mate ook als producent. Daarbij brengt elke gast of groep waarmee wordt samengewerkt nieuwe uitdagingen met zich mee en ontstaat er een proces waarbij nieuwe manieren worden ontdekt om het kwartet te laten functioneren en klinken. De muziek van Artvark Saxophone Quartet is volgens het plan zeer divers: van hedendaagse jazz tot wereldmuziek, van minimal music tot blues, waarbij improvisatie de rode draad vormt voor alle muziek. Iedere musicus binnen het kwartet componeert en arrangeert vanuit zijn eigen achtergrond: hedendaags geïmproviseerde muziek in de Europese traditie, moderne jazz, funk en soul, modern gecomponeerd, hardbop, impro, latin en world music. Nieuwsgierigheid, ontwikkeling en de noodzaak betekenisvolle muziek neer te zetten zijn kernbegrippen, aldus de aanvraag.

Plannen voor de periode 2017-2020 zijn onder andere de reprise van ‘Homelands’ met Ntjam Rosie en de reprise van ‘Bosch in bed’ met dansgezelschap De Stilte, waarvan de eerste reeks voorstellingen in 2016 plaatsvindt. Daarnaast zal Artvark ‘solo’ een akoestisch programma ontwikkelen met een doorgecomponeerde compositie van circa 45 minuten, geïnspireerd op onder meer ‘Harlem Suite’ van Duke Ellington. In 2018 zal Artvark na eerdere samenwerkingen met dansgezelschappen een project wijden aan moderne dans, waarover op het moment van schrijven van de aanvraag oriënterende gesprekken worden gevoerd met Scapino. Daarnaast wil Artvark in 2018 een tournee ondernemen in een dubbelkwartetbezetting met het Britse Apollo Saxophone Quartet. In de periode 2019-2020 staan samenwerkingen gepland met Claron McFadden & Jörg Brinkman, Asko|Schönberg en het Noord Nederlands Toneel en leden van Amsterdam Sinfonietta.

In de periode 2017-2020 speelt Artvark 44 voorstellingen en/of concerten per jaar. Het gevraagde subsidiebedrag is 95.000 euro.

De commissie beoordeelt de artistieke kwaliteit als zeer goed.

De musici van het kwartet beschikken volgens de commissie over een ruime mate van vakmanschap. Dit komt tot uiting in het zeer hechte en strakke samenspel, maar ook in hun solo’s weten de musici een hoog niveau te bereiken. Een voorbeeld van een project waarin deze kwaliteiten sterk tot uiting kwamen, was volgens de commissie ‘4 Seasons in 1 Day’, waarbij Artvark samenwerkte met Peter Erskine. Een ander hoogtepunt dat flink heeft bijgedragen aan de sterke reputatie van het kwartet, was het programma ‘Sly Meets Callas’ met sopraan Claron McFadden. De commissie vindt dat de musici zich hierin met een grote wendbaarheid en virtuositeit door de meest uiteenlopende stijlen en genres hebben bewogen. Verder tonen alle vier de saxofonisten zich veelzijdig door naast hun rol als instrumentalist composities te leveren voor de programma’s. De commissie vindt dat Artvark in zijn producties veel oorspronkelijkheid en avontuur laat doorklinken, waarmee het kwartet een herkenbare artistieke identiteit tot uiting brengt. Een bijzonder sterk kenmerk is de aansprekende presentatie op het podium; de musici bewegen zich al spelend vrij over het podium en stralen lef en spelplezier uit. Artvark slaagt er volgens de commissie in artistiek te groeien als gevolg van de samenwerkingen die het kwartet aangaat. Het kwartet daagt zichzelf voortdurend uit, maar behoudt tegelijkertijd zijn authenticiteit.

De commissie vindt dat in de aanvraag voor de periode 2017-2020 een aantal interessante plannen is beschreven. Ten eerste vindt zij het positief dat het succes van de voorstelling ‘Homelands’ met zangeres Ntjam Rosie aanleiding geeft tot een reprise in 2017. Verder is zij enthousiast over de hernieuwde samenwerking met Claron McFadden die op stapel staat, waarbij dit keer ook het podium gedeeld wordt met cellist Jörg Brinkmann. Daarnaast heeft zij hoge verwachtingen van de samenwerking met Binkbeats bij de totstandkoming van een nieuwe voorstelling met moderne dans. In algemene zin heeft de commissie de indruk dat de keuze voor de verschillende samenwerkingen voortkomt uit een artistieke gedrevenheid en goed gemotiveerd is. Zij heeft er vertrouwen in dat dit in de komende periode zal leiden tot voorstellingen waar een sterke zeggingskracht van uitgaat.

De commissie beoordeelt het ondernemerschap als ruim voldoende.

De balans laat eind 2015 weliswaar een matige liquiditeit en solvabiliteit zien, maar de commissie constateert dat dit beeld wordt vertekend door een ontvangen subsidievoorschot. Over het geheel genomen is de organisatie financieel gezond. Artvark Saxophone Quartet heeft de afgelopen jaren met onder andere productiesubsidie van het Fonds Podiumkunsten een professionalisering in het ondernemerschap doorgemaakt. De commissie vindt het goed dat de zakelijke leiding meerjarige verbindingen legt met goede partners op het gebied van acquisitie, promotie en management. Volgens haar heeft dit zijn weerslag gehad op de verkoop van de producties en uit het plan spreekt ook een zakelijke inventiviteit met voldoende ambitie. De commissie staat positief tegenover de manier waarop de eigen inkomsten worden geworven. Naast de publieksinkomsten geeft de organisatie een duidelijke onderbouwing van de private inkomsten die zij uit bedrijfsworkshops weet te genereren. De commissie constateert wel dat er een dalende lijn in de directe eigen inkomsten te zien is. Zij heeft echter op basis van de inhoudelijke plannen voor 2017-2020 vertrouwen dat, door de opgedane ervaring en de succesvolle tournees, de ambities op dit vlak waargemaakt kunnen worden.

De commissie ziet binnen het ondernemerschap van Artvark Saxophone Quartet ruimte voor verbetering gelet op de overgang naar een werkpraktijk op basis van continuïteit. Zo zijn volgens haar de gemiddelde publieksinkomsten per concert aan de lage kant en zijn de bijdragen van private fondsen uiterst bescheiden. In het plan gaat de aanvrager hierop in door te vermelden dat de organisatie in 2015 is uitgebreid met een medewerker op het gebied van management en organisatie. De commissie vindt het verstandig dat een aantal verantwoordelijkheden wordt overgedragen en niet meer bij de musici zelf liggen. Daarbij is het ook van belang dat er een strategie bij tegenvallers wordt geformuleerd die gericht is op financiële stabiliteit op langere termijn. De commissie mist in de aanvraag verder een visie op de spreiding van inkomstenbronnen. Uit de begroting en de toelichting daarop blijkt dat het gevraagde subsidiebedrag meer dan 50 procent van de totale inkomsten is. Zij vindt dat hiermee de bedrijfsvoering in een grote mate afhankelijk is van overheidsfinanciering, wat zij weinig ondernemend vindt.

Artvark geeft een heldere beschrijving van de positie in het muzieklandschap, waarbij het kwartet niet alleen ingaat op het eigen artistieke profiel, maar ook de verhouding tot aanverwante ensembles beschrijft. De publieksvisie in de aanvraag staat grotendeels in het teken van samenwerking met Tiemersma en Van Bokhorst Theaterproducties en Vision4Talent. De commissie heeft er vertrouwen in dat de samenwerking met deze partners tot goede resultaten zal leiden, waarbij kan worden voortgebouwd op het sterke imago van het kwartet. Zij plaatst hierbij de kanttekening dat in het plan geen sprake is van een uitgewerkte strategie met betrekking tot publieksbereik. De aanvraag beperkt zich tot het vergroten van de zichtbaarheid van Artvark. De commissie is positief over de publiciteitsuitingen van het kwartet, zoals de zeer verzorgde website. De aanvraag is echter weinig concreet waar het gaat om de inzet van communicatiemiddelen in de komende periode.

De commissie beoordeelt de bijdrage aan de pluriformiteit als ruim voldoende.

De activiteiten van het kwartet bewegen zich op het grensvlak van jazz- en geïmproviseerde muziek, wereldmuziek en hedendaags gecomponeerde muziek. Daarnaast produceert het ensemble muziektheatervoorstellingen en componeren de musici nieuw repertoire. Zowel de muzikale cross-overs die het kwartet tot stand brengt als de mengvorm tussen jazz en hedendaags muziektheater worden door de commissie aangemerkt als tamelijk onderscheidend binnen het podiumkunstenaanbod in Nederland. Zij vindt dat Artvark Saxophone Quartet hiermee een aanzienlijke bijdrage levert aan de pluriformiteit.

De commissie beoordeelt de bijdrage aan de geografische spreiding als ruim voldoende.

Artvark Saxophone Quartet is gevestigd in Rotterdam, waar het podiumkunstenaanbod zeer groot is. Verder constateert de commissie dat het kwartet in de periode 2013-2015 met enige regelmaat heeft gespeeld in Amsterdam. Het aandeel concerten dat in andere steden en regio’s is gespeeld, is in relatie tot andere podiumkunstinstellingen hoog. In de komende periode staat de aanvrager een vergelijkbare spreiding van de concerten voor ogen. De commissie vindt dat Artvark Saxophone Quartet een redelijke bijdrage levert aan de spreiding.